logo poziome
logo poziome

Racjonalna grubość termoizolacji

Styropian przed domem

Spis treści

Aktualne przepisy pośrednio narzucają minimalną wymaganą grubość termoizolacji. Często jednak spotkać można się z wątpliwościami, czy warto zastosować ocieplenie o większej grubości oraz jak bardzo jest to opłacalne. Wartość potencjalnych oszczędności zależy od wielu czynników, jednak jest możliwa do oszacowania. Proces optymalizacji pozwala na wyznaczenie racjonalnej dla konkretnego obiektu grubości termoizolacji. Racjonalnej, czyli wyznaczonej na podstawie kompletu wiarygodnych danych, składających się na rozwiązanie, które w perspektywie długoterminowej okaże się najkorzystniejszym dla inwestora, czyli najtańszym.

 

Dlaczego grubość termoizolacji ma znaczenie?

Decyzje podjęte na etapie projektowania wpływają na trwałość budynku, jak i koszty budowy oraz wieloletniej eksploatacji. Dotyczy to również termoizolacji, której dobór jedynie na podstawie obowiązujących wymagań prawnych, nie gwarantuje osiągnięcia najkorzystniejszych dla inwestora rezultatów. Spośród szeregu czynników, na które wpływ mają parametry zastosowanej termoizolacji, jako najistotniejsze wyróżnić można:

  • Koszty eksploatacji – im lepsze ocieplenie przegród, tym mniejsze straty ciepła i niższe koszty związane z ogrzewaniem w sezonie zimowym oraz chłodzeniem w okresie letnim. Racjonalna grubość termoizolacji może ograniczyć do minimum koszty inwestycyjne oraz eksploatacyjne.
  • Komfort – racjonalnie dobrana grubość termoizolacji pozwoli na utrzymanie komfortowych warunków wewnątrz budynku przy minimalnych nakładach finansowych. Jednocześnie parametry materiału izolacyjnego, szczególnie w przypadku poddaszy użytkowych, wpływają na ograniczenie przegrzewania pomieszczeń w sezonie letnim, przyczyniając się do zmniejszenia zapotrzebowania na energię do chłodzenia.
  • Ochrona środowiska – budynki o lepszej izolacji termicznej generują mniejsze emisje zanieczyszczeń, ponieważ wymagają mniejszej ilości energii na utrzymanie komfortowej temperatury wewnętrznej. Poprawa efektywności energetycznej budynków przyczynia się do redukcji emisji gazów cieplarnianych i zmniejszenia negatywnego wpływu na klimat.
  • Wzrost wartości nieruchomości – klasa energetyczna budynku wpływa na jego wartość. Rozsądna termoizolacja domu nie tylko przynosi oszczędności, ale także podnosi wartość nieruchomości, co może okazać się istotne przy ewentualnej sprzedaży.

 

Termoizolacja jako inwestycja

Z uwagi na klimat Polski, właściwe rozwiązanie termoizolacji przegród zewnętrznych stanowi jeden z kluczowych elementów każdego budynku. Ze względu na rolę jaką odgrywa termoizolacja w przegrodzie, jej grubość stanowi rodzaj inwestycji, przynoszącej oszczędności finansowe wraz z upływem czasu. W oparciu o szeroki zestaw danych charakterystycznych dla rozważanego obiektu wyznaczyć można dla każdej przegrody budynku (ściany, dach, podłoga) grubość termoizolacji, dla której łączne koszty wbudowania materiału oraz eksploatacji budynku w analizowanym okresie będą najniższe. Dzięki dobraniu ekonomicznie uzasadnionej grubości termoizolacji inwestor uzyska najwyższe oszczędności przy najniższych możliwych kosztach budowy. Ideowy wykres zależności kosztów od grubości termoizolacji przegrody przedstawia Rysunek 1.

 

Koszt sumaryczny wykres

Rysunek 1. Zależność kosztów od grubości termoizolacji przegrody.

 

  • Koszt eksploatacji – koszty związane z pokryciem strat ciepła przez analizowaną przegrodę, w rozpatrywanym okresie, przy założonym systemie ogrzewania.
  • Koszt inwestycyjny – koszty związane z zakupem oraz montażem materiału termoizolacyjnego
  • Koszt sumaryczny – suma wydatków związanych z realizacją oraz eksploatacją przegrody w analizowanym okresie

 

Widać, że wraz ze zwiększeniem grubości termoizolacji spadają koszty eksploatacji budynku, co wynika z ograniczenia strat ciepła przez przegrodę. Jednocześnie, wraz ze wzrostem grubości termoizolacji rosną jednak koszty inwestycyjne związane z zakupem materiału termoizolacyjnego oraz jego montażem. Ekonomicznie uzasadnioną grubość termoizolacji wyznaczają natomiast najniższe koszty sumaryczne, co zaznaczono na wykresie linią przerywaną. Uwzględnienie łącznego kosztu realizacji ocieplenia oraz kosztów związanych z eksploatacją w rozpatrywanym okresie pozwala na wybranie najkorzystniejszego finansowo rozwiązania.

 

Optymalna grubość termoizolacji przegrody pozwala na minimalizację wydatków dzięki uzyskaniu najniższych kosztów budowy, przy jednoczesnych najniższych kosztach ogrzewania budynku.

 

Zależność powyższą dla wybranych grubości termoizolacji zobrazowano również w postaci skumulowanego wykresu kolumnowego na Rysunku 2.  Wykres przedstawia udział poszczególnych składowych w łącznych kosztach wybranych wariantów grubości ocieplenia. Widać wyraźnie, że wraz ze wzrostem grubości termoizolacji rosną koszty inwestycyjne, spadają jednak koszty eksploatacji obiektu. Optymalny wariant odpowiada natomiast najniższym kosztom sumarycznym stanowiącym sumę kosztów inwestycyjnych oraz eksploatacyjnych.

 

Koszty wykres skumulowany

Rysunek 2. Zależność kosztów sumarycznych od grubości termoizolacji przegrody.

 

Optymalna grubość ocieplenia

Ekonomicznie uzasadniona grubość ocieplenia powinna zostać wyznaczona dla każdej tracącej ciepło przegrody budynku (ściany, dach, podłoga). Takie podejście pozwoli na maksymalne ograniczenie wydatków, dzięki minimalizacji kosztów budowy, jak i kosztów eksploatacji budynku. Obliczenia optymalizujące stanowią wiarygodne źródło informacji, ze względu na uwzględnienie szeregu czynników wpływających na opłacalność inwestycji w długim horyzoncie czasowym, takich jak:

  • współczynnik przewodzenia ciepła materiału termoizolacyjnego,
  • koszt materiału termoizolacyjnego,
  • koszt montażu termoizolacji,
  • dane klimatyczne charakterystyczne dla rozpatrywanej lokalizacji budynku,
  • koszt ogrzewania (wynikający ze sprawności źródła ciepła oraz rodzaju nośnika energii),
  • zmianę wartości pieniądza w czasie,
  • zmianę ceny nośników energii w czasie.

 

Obliczenia prowadzone są na podstawie wskaźnika wartości bieżącej netto inwestycji (NPV). Dodatnia wartość tego wskaźnika informuje o opłacalności wbudowania odpowiadającej grubości termoizolacji. Natomiast w przypadku ujemnej wartości wskaźnika inwestycja w warstwę ocieplenia jest nieopłacalna. Z punktu widzenia inwestora najważniejsza jest grubość termoizolacji odpowiadająca maksymalnej wartości wskaźnika NPV. Dla tej wartości uzyskiwane są najniższe łączne koszty inwestycyjne oraz koszty eksploatacji budynku. Przykładowy wykres charakterystyki NPV przedstawia rysunek 3.

 

wskaźnik NPV wykres

Rysunek 3. Wartość wskaźnika wartości bieżącej netto inwestycji (NPV)

 

Na optymalną grubość ocieplenia największy wpływ ma cena energii oraz koszt termoizolacji. Główne zależności między tymi parametrami kształtują się następująco:

  • Wraz ze spadkiem cen energii spada ekonomicznie uzasadniona grubość ocieplenia, natomiast w przypadku droższych nośników energii optymalna grubość termoizolacji przyjmuje wyższe wartości.
  • W przypadku tanich materiałów izolacyjnych ekonomicznie uzasadniona grubość ocieplenia przyjmuje wartości większe, natomiast w przypadku drogich termoizolacji, optymalna ich grubość jest mniejsza.

 

Podsumowanie

Przyjęte parametry termoizolacji wpływają przede wszystkim na koszty utrzymania domu w perspektywie długoterminowej oraz na koszt jego budowy. Brak stosownych obliczeń z zakresu efektywności energetycznej budynku może odbić się negatywnie na kieszeni inwestora. Optymalna, wyznaczona w oparciu o rachunek ekonomiczny, grubość termoizolacji to podstawa do minimalizacji wydatków dzięki uzyskaniu najniższych kosztów budowy, przy jednoczesnych najniższych kosztach ogrzewania budynku.

Picture of MATEUSZ SMOCZYK

MATEUSZ SMOCZYK

Masz pytanie do tematu, poszukujesz optymalizacji dzięki którym zmniejszysz koszty budowy? Zapraszam do kontaktu!

Kontakt
Picture of MATEUSZ SMOCZYK

MATEUSZ SMOCZYK

Masz pytanie do tematu, poszukujesz optymalizacji dzięki którym zmniejszysz koszty budowy? Zapraszam do kontaktu!

Kontakt

Literatura:

[1] Elżbieta Rudczyk-Malijewska, Jerzy Andrzej Pogorzelski, „Dobór ekonomicznej grubości izolacji cieplnej w przegrodach zewnętrznych”, Materiały Budowlane 1/2007.

[2] Janusz Adamczyk, Robert Dylewski, „Optymalizacja ekonomiczno-środowiskowa budynku na przykładzie zewnętrznej przegrody budowlanej”, Przegląd Budowlany 1/2009.

[3] Henryk Foit, „Optymalizacja ochrony cieplnej budynku mieszkalnego, instalacji i źródła ciepła”, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2006.

[4] Jerzy Andrzej Pogorzelski, Elżbieta Rudczyk-Malijewska, „Optymalna izolacyjność cieplna przegród zewnętrznych”, Materiały Budowlane 1/2004.

[5] Zembrowski Bogdan Jerzy, „Sekrety tworzenia murowanych domów bez błędów”, Białystok: Biuro Doradztwa Budowlanego, 2017 r.

[6] Szymon Firląg, „Standardy efektywności energetycznej budynków jednorodzinnych”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2021.

[7] PN-EN 15459-1:2017-07 „Charakterystyka energetyczna budynków – Procedura ekonomicznej oceny instalacji energetycznych w budynkach”

Kategorie

Najnowsze wpisy

Dom w górskim krajobrazie

Zrównoważony

Rozwój zrównoważony stanowi obecnie jeden z głównych nurtów wpływających na podejmowane decyzje. Przyświeca temu szlachetny

Zniszczona elewacja

Syndrom chorego budynku

Obecnie większość swojego czasu spędzamy wewnątrz obiektów, zarówno w miejscu pracy, jak i zamieszkania. Mimo

Baza Wiedzy

Zobacz inne wpisy

Spękana powłoka na murze
  • Hydroizolacje

5 najczęstszych błędów podczas hydroizolacji fundamentów

Odpowiednie zabezpieczenie budynku przed wilgocią oraz szkodliwymi substancjami obecnymi w gruncie stanowi element decydujący o trwałości budynku i bezpieczeństwie użytkowników. Nieświadomość lub ignorowanie kwestii hydroizolacji może skutkować konsekwencjami, które będą wiązać się z kosztownymi naprawami, utratą wartości nieruchomości lub zagrożeniem zdrowia mieszkańców. Niestety podczas tego etapu robót często popełniane są liczne błędy, których skutkiem mogą być poważne problemy z zawilgoceniem obiektu. Mając na uwadze zapobieganie podobnym przypadkom, opisaliśmy pięć najczęściej popełnianych błędów związanych z hydroizolacjami fundamentów.

 

Brak projektu

Bez precyzyjnego projektu trudno zapewnić skuteczną ochronę budynku przed wodą. Rozwiązanie hydroizolacji każdorazowo powinno być dostosowane do specyfiki obiektu oraz warunków gruntowo-wodnych. Hydroizolacja jako system powinna również zapewniać właściwą współpracę pomiędzy poszczególnymi jej elementami oraz konstrukcją obiektu. Nawet najlepsza powłoka wodochronna powinna być uzupełniona o skuteczne uszczelnienie tak zwanych miejsc krytycznych. Wszystkie te elementy stanowią składową prawidłowo opracowanej dokumentacji projektowej. Wybrakowana i niedokładna dokumentacja skutkuje improwizacją na etapie budowy, co przekłada się na uszkodzenia i nieszczelności hydroizolacji.

 

Oczywiście sporządzenie odpowiedniego projektu nie gwarantuje, że prace wykonane zostaną bezbłędnie. Nawet przy najdokładniejszej dokumentacji jakość wykonania hydroizolacji zależy od kompetencji wykonawcy oraz skuteczności nadzoru nad realizacją robót.

 

Oszczędzanie na jakości

Szukanie oszczędności podczas budowy to zrozumiałe podejście, jednak w kontekście hydroizolacji fundamentów może prowadzić do kosztownych błędów. Problemy nie powinny się pojawić, o ile szuka się oszczędności wybierając rozwiązania równoważne jakościowo, które zapewnią wymagany poziom ochrony. Częstą praktyką, szczególnie na mniejszych budowach, jest jednak dobór rozwiązań w oparciu o najniższą cenę zakupu materiału. Nadal spotkać można się ze stosowaniem pap na welonie szklanym lub nawet tekturze, czy też wbudowaniem jako „hydroizolacji” cienkich folii budowlanych. Należy mieć na uwadze, że nieprzemyślane oszczędności mogą prowadzić do poważnych problemów i znacznych kosztów związanych z naprawami powstałych usterek lub nawet brakiem możliwości skutecznej naprawy.

 

Niekompatybilne materiały, nieszczelne połączenia

Jednym z najczęstszych problemów w kontekście hydroizolacji fundamentów jest stosowanie materiałów niekompatybilnych, których trwałe i skuteczne połączenie jest niemożliwe. Problem ten wiąże się i najczęściej wynika z pierwszego opisanego błędu. Zagadnienie doboru materiałów oraz sposobu ich połączenia powinno zostać rozwiązane na etapie sporządzania dokumentacji projektowej. Wyróżnić można następujące aspekty z tym związane:

  • Brak Trwałego Połączenia – połączenie niekompatybilnych materiałów w sposób trwały jest zazwyczaj niemożliwe, co prowadzi do powstawania uszkodzeń powłoki i nieszczelności. Sytuacja taka ma najczęściej miejsce przy próbie sklejenia papy z folią lub próby aplikacji szlamów cementowych na materiały bitumiczne.
  • Korozja i degradacja – kontakt niektórych materiałów lub szkodliwe oddziaływanie środowiska może prowadzić do ich stopniowego niszczenia. Zjawisko to osłabia skuteczność hydroizolacji i ma miejsce np. w przypadku tworzyw sztucznych nieodpornych na bitumy lub promieniowanie UV.
  • Niewłaściwa warstwa ochronna – wykonana hydroizolacja wymaga zabezpieczenia przed uszkodzeniem warstwą ochronną. W niektórych sytuacjach stanowi ona jednak przyczynę uszkodzenia powłok. Ma to miejsce szczególnie w przypadku folii kubełkowych, które ułożone niewłaściwie dziurawią hydroizolację.
  • Błędne wykonanie połączeń – brak zakładów, nieodpowiednie przygotowanie materiałów do połączenia oraz próba ich łączenia „na styk”. Takie praktyki nie zapewniają szczelności powłok i stanowią miejsca przecieków.

 

Zawilgocenie ściany

Koszt poprawnie wykonanych hydroizolacji to około 1-3% wartości inwestycji, koszt naprawy skutków błędnie wykonanych powłok może osiągnąć nawet 40-60%.

 

Nieodpowiednie przygotowanie podłoża

Często również brak jakichkolwiek zabiegów związanych z przygotowaniem podłoża skutkuje trudnościami w prawidłowej aplikacji materiałów. Przyczepność hydroizolacji do podłoża na całej powierzchni odgrywa ważną rolę, uniemożliwiając rozprzestrzenianie się wody pod hydroizolacją w przypadku jej perforacji oraz jej zniszczenie w wyniku odspojenia od podłoża.

  • Zanieczyszczenia powierzchni – pył, brud, luźne cząstki, oleje, pozostałości środków antyadhezyjnych zmniejszają przyczepność hydroizolacji do podłoża.
  • Nierówne podłoże – wgłębienia lub wypukłości utrudniają nałożenie preparatów powłokowych w wymaganej grubości oraz zwiększają ich zużycie.
  • Nadmierna wilgotność – zamknięta w podłożu wilgoć skutkuje powstaniem pęcherzy osmotycznych i pękaniem powłoki.

 

Niewłaściwa grubość warstw

Zbyt grube lub za cienkie warstwy, szczególnie w przypadku materiałów powłokowych, prowadzą do ich uszkodzenia oraz nieszczelności. Efektywna ochrona przed wnikaniem wody wymaga stosowania odpowiedniej grubości materiałów, zdolnych do przeniesienia obciążenia wodą oraz współpracy z konstrukcją budynku.

  • Zbyt cienkie warstwy – to błąd, który może prowadzić do łatwego uszkodzenia i nieszczelności, zwłaszcza podczas prac ziemnych czy obciążeń mechanicznych.
  • Zbyt grube warstwy preparatów powłokowych – niewiedza lub chęć skrócenia czasu robót przyczynia się do pękania zbyt grubych warstw materiału oraz utrudnia odparowanie wody lub rozpuszczalnika zamkniętego pod wstępnie związaną warstwą.
  • Niewłaściwa grubość materiału w miejscach krytycznych – zaniedbywane są narożniki, miejsca łączeń i przejścia między różnymi powierzchniami. Niedokładne zabezpieczenie tych obszarów może skutkować przeciekami.

 

Podsumowanie

Hydroizolacje elementów zagłębionych w gruncie to szczególnie wymagający etap budowy, który nie daje drugiej szansy na poprawki. Po zakończeniu prac i zasypaniu fundamentów dostęp do tych elementów jest bardzo utrudniony. W przypadku popełnienia błędów podczas hydroizolacji naprawa może okazać się niezwykle kosztowna lub nawet niewykonalna. Dlatego tak ważne jest, aby prace te zostały wykonane prawidłowo.

Czytaj więcej
Dom w górskim krajobrazie
  • Czyli jaki?

Zrównoważony

Rozwój zrównoważony stanowi obecnie jeden z głównych nurtów wpływających na podejmowane decyzje. Przyświeca temu szlachetny cel zapewnienia przyszłym pokoleniom równie dobrych warunków do funkcjonowania, poprzez racjonalne gospodarowanie obecnie posiadanymi zasobami. Postulaty wynikające z idei rozwoju zrównoważonego wpływają również bezpośrednio na budownictwo, przyczyniając się do wyróżnienia „budownictwa zrównoważonego”. Mimo upowszechnienia się koncepcji „zrównoważenia”, ze względu na swoje szerokie znaczenie, bywa ona pobieżnie rozumiana lub nawet nadużywana.

 

Zrównoważony rozwój – definicja i ustawodawstwo

Początkowo od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku, koncepcja zrównoważonego rozwoju skupiała się głównie na kwestii kurczących się zasobów naturalnych. Wraz z kolejnymi konferencjami i szczytami międzynarodowymi pojęcie to ewoluowało, czego ostatecznym skutkiem było ukucie popularnej obecnie definicji, według której zrównoważony rozwój opiera się na zaspokajaniu obecnych potrzeb, bez ograniczania możliwości ich zaspokojenia przez przyszłe pokolenia. W dostosowanej do budownictwa definicji akceptuje się eksploatację nawet znacznej ilości zasobów, o ile są one odnawialne lub występują w praktycznie nieograniczonej ilości. Obecnie w budownictwie dominujący staje się aspekt ekologiczny, aczkolwiek projektowanie zrównoważone bierze pod uwagę również sferę poprawy jakości życia użytkowników.

Aktualnie do koncepcji zrównoważonego rozwoju nawiązuje wiele aktów prawnych, konwencja ta została wprowadzona do polskiej Konstytucji po raz pierwszy w 1997 roku, w której to w Art. 5 stwierdza się, że „Rzeczpospolita Polska (…) zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.” Mimo to wykorzystanie koncepcji zrównoważonego rozwoju w praktycznym działaniu jest ograniczone, powodem tego może być jej złożony i interdyscyplinarny charakter, co wymaga zastosowania holistycznego podejścia w celu wdrażania jej postulatów.

 

Filary zrównoważonego budownictwa

Zrównoważony rozwój to szerokie zagadnienie obejmujące wiele aspektów. Opiera się ono jednak na trzech podstawowych filarach, którymi są: środowisko, społeczeństwo oraz ekonomia. Integracja tych trzech obszarów w budownictwie pozwala na tworzenie obiektów, które są nie tylko funkcjonalne i estetyczne, ale także przyjazne dla środowiska i ludzi.

 

Filar Środowiskowy

Budynki ze względu na swoją trwałość oddziałują na środowisko przez długi czas, dlatego należy zwrócić uwagę na pełny „cykl życia” obiektu. Weryfikując wpływ budynku na środowisko, począwszy od fazy projektowania, poprzez realizację, eksploatację i na demontażu skończywszy. Mimo że środowisko w bezpośrednim otoczeniu obiektu zostanie na długi czas przekształcone, jednocześnie uzyskuje się szansę na wprowadzenie rozwiązań, wpływających pozytywnie na kondycję okalającego budynek ekosystemu.

 

Filar Społeczny

Budynki to miejsce pracy, nauki, rozwoju, ale i odpoczynku. Stanowią ważny element naszej codzienności, dlatego w procesie ich powstawania nie należy pomijać tego jak oddziałują one na użytkowników. Projektując rozwiązania sprzyjające komfortowi mieszkańców oraz wspierające ich dobrostan i zdrowie, można zapobiec negatywnym skutkom, takim jak syndrom chorego budynku.

 

Filar Ekonomiczny

Aspekt ekonomiczny zrównoważonego budownictwa skupia się na długoterminowych korzyściach finansowych i efektywności kosztowej. Zastosowanie trwałych materiałów, optymalizacja zużycia wody oraz energii dzięki energooszczędnym rozwiązaniom oraz zarządzaniu zasobami, nie tylko obniża koszty eksploatacji, ale także zwiększa wartość nieruchomości.

 

Filary zrównoważonego rozwoju

Idea zrównoważonego rozwoju łączy w sobie dbanie o środowisko naturalne oraz potrzeby społeczne, nie ignorując przy tym aspektu ekonomicznego.

 

Cechy budynku zrównoważonego

Wśród szerokiej gamy obszarów wymagających uwzględnienia w kontekście zrównoważonego budownictwa, wyróżnić można kilka głównych kategorii, na które warto zwrócić uwagę już na etapie planowania inwestycji:

  • zrównoważenie obiektu w całym cyklu jego istnienia – głównym obszarem, w którego kontekście należy rozważać pozostałe działania pozostaje uwzględnienie ich w szerokiej perspektywie, mając na uwadze długofalowe skutki podejmowanych decyzji.
  • odpowiedzialne zarządzanie energią – minimalizacja zużycia energii oraz przemyślany wybór sposobu jej dostarczenia i dystrybucji, jak i zarządzania nią podczas użytkowania obiektu.
  • ochrona zasobów wody – efektywne gospodarowanie wodą pitną, wykorzystywanie wody deszczowej oraz odzysk wody szarej.
  • pozytywny wpływ na zdrowie i samopoczucie użytkowników – stosowanie materiałów nie oddziaływujących negatywnie na użytkowników, dbałość o komfort akustyczny, zapewnienie dostępu do światła naturalnego oraz komfortu termicznego.
  • ograniczenie produkcji odpadów – wybór trwałych, łatwych w naprawie materiałów, również nadających się lub pochodzących z recyklingu, stosowanie rozwiązań ułatwiających racjonalne gospodarowanie odpadami.
  • uwzględnienie wpływu budynku na otaczający krajobraz – uwzględnienie lokalnej tradycji oraz kultury, dbałość o zachowanie naturalnej bioróżnorodności jak i stosowanie rozwiązań poprawiających jej stan.
  • ułatwienie kontaktu użytkownikom – tworzenie przestrzeni zachęcających do kontaktu, umożliwiających jednocześnie zachowanie prywatności.
  • umożliwienie adaptacji do zmiennych warunków – elastyczne oraz trwałe projektowanie z uwzględnieniem możliwych do przewidzenia zmian, np. w sposobie użytkowania obiektu.

 

Tak szeroki zakres właściwości, każdorazowo wymaga indywidualnego podejścia w celu przeanalizowania wielu dostępnych rozwiązań, w związku z czym niemożliwe jest podanie prostego schematu działania ze względu na odmienność każdej z inwestycji i okoliczności towarzyszących realizacji. Jednocześnie nacisk na poszczególne obszary zależy od oczekiwań oraz możliwości inwestora, jak i warunków środowiskowych, czy też ekonomicznych w jakich dany obiekt będzie realizowany.

 

Elewacja wśród drzew

Zrównoważony budynek zapewnia wysoki komfort dla użytkowników, minimalizując negatywny wpływ na środowisko, przy uwzględnieniu możliwości finansowych inwestora.

 

Podsumowanie

Mnogość rozwiązań możliwych do zastosowania w celu spełniania założeń rozwoju zrównoważonego oraz ogólnikowa definicja sprawia, że bywa ona nadużywana i interpretowana w zależności od potrzeb nadawcy. Mimo to nie należy zapominać, iż nadrzędnym celem budownictwa zrównoważonego jest zapewnienie odpowiednich warunków funkcjonowania użytkowników, przy jednoczesnej minimalizacji wykorzystania zasobów naturalnych w pełnym cyklu życia obiektu. Tak holistycznie ujęte zagadnienie obejmuje szerokie spektrum, wymagające uwzględnienia przy projektowaniu rozległej interdyscyplinarnej wiedzy, co za tym idzie niejednokrotnie udziału wielu specjalistów z różnorakich dziedzin. Efektem czego jest spełnienie oczekiwań przyszłych użytkowników przy jednoczesnym możliwie szerokim zastosowaniu rozwiązań prośrodowiskowych.

Czytaj więcej
Naroże muru z betonu komórkowego
  • Jak oszczędzać na budowie

Ekonomiczny wybór przekoroju ścian

Koszty to jedna z kluczowych kwestii wpływających na cały proces budowlany. Rozważne decyzje pozwalają jednak na podejmowanie wyborów przekładających się na znaczne oszczędności w trakcie realizacji inwestycji, bez utraty trwałości oraz komfortu użytkowania obiektu. Jedną z takich decyzji jest wybór technologii oraz materiałów budowlanych. Przegrody zewnętrzne stanowią znaczny udział w całkowitym koszcie budowy, jednocześnie sposób ich wykonania decyduje również o komforcie termicznym, jak i akustycznym wewnątrz budynku. W poniższym artykule przybliżymy główne aspekty wpływające na koszt wykonania ścian zewnętrznych, jak i przedstawimy oszczędności uzyskane dzięki przemyślanym decyzjom, przez jednego z naszych klientów.

 

5 rzeczy, które wpływają na koszt ściany

Jednymi z najważniejszych czynników wpływających na koszt przegrody jest rodzaj materiałów oraz koszt ich wbudowania. Ściany to jednak nie tylko element konstrukcyjny, ale i przegroda odpowiadająca za utratę ciepła z budynku, jak i zapewnienie komfortu akustycznego we wnętrzach. Materiał konstrukcyjny ścian bierze również udział w bilansie energetycznym budynku, wpływając na komfort termiczny użytkowników oraz koszty ogrzewania i chłodzenia. Dlatego porównywanie kosztów jedynie materiału murowego jest mylące, nie przedstawia całości obrazu i nie pozwala na podjęcie rzetelnej decyzji przynoszącej największe oszczędności. Aby minimalizować koszty budowy, warto dokładnie zweryfikować dostępne rozwiązania. Oto kilka czynników, które należy wziąć pod uwagę:

 

  • Wymagana nośność – zależy od ukształtowania ustroju konstrukcyjnego budynku oraz obciążeń przypadających na dany element. Odpowiednia wytrzymałość rozważanych materiałów jest podstawowym kryterium zapewniającym stabilność i trwałość całego budynku.
  • Wymagania akustyczne – zewnętrzne źródła hałasu oraz oczekiwany komfort wewnątrz obiektu mogą wpływać na zastosowanie konkretnych materiałów i rozwiązań.
  • Warunki cieplno-wilgotnościowe – wymagania prawne oraz warunki klimatyczne determinują konieczną do zastosowania grubość izolacji cieplnej. Różni się ona w zależności od właściwości przyjętego materiału murowego, co ma bezpośredni wpływ na sumaryczny koszt przegrody.
  • Cena materiału – koszt elementów murowych oraz izolacji termicznej to kluczowy składnik łącznego kosztu przegrody.
  • Cena montażu – różni się w zależności od rodzaju materiału murowego oraz izolacji termicznej.

 

Jak zaoszczędzić kilkanaście tysięcy, wybierając materiał ścienny.

Jeden z naszych klientów w ramach realizacji projektu budowlanego zdecydował się zlecić nam również przeprowadzenie analizy ekonomicznej rozwiązań ścian zewnętrznych. Na podstawie wstępnych ustaleń wytypowano kilka wariantów, których realizację dopuszczał inwestor. Wyniki w postaci kosztu realizacji metra kwadratowego każdego z rozważanych rozwiązań zobrazowano na wykresie. Jako podstawę porównania przyjęto współczynnik przenikania ciepła przez przegrodę, który dla wszystkich wariantów jest identyczny i wynosi 0,163 [W/(m2K)].

 

Wykres koszt wariantów ścian

 

Klient, zanim zdecydował się na współpracę w zakresie opracowania omawianej analizy ekonomicznej, na podstawie zasłyszanych opinii był przekonany do wariantu S1. Miał on okazać się najtańszy i najprostszy w realizacji. Po zapoznaniu się z wynikami oraz przeanalizowaniu czynników pozaekonomicznych klient zdecydował się jednak ostatecznie na realizację wariantu S2. Osiągnął dzięki temu znaczne oszczędności finansowe. Przy powierzchni ścian zewnętrznych projektowanego obiektu około 130 m2, zmniejszono sumaryczny koszt ich wykonania o prawie 9 tysięcy złotych netto. Stanowi to redukcję kosztu realizacji o ponad 15% względem pierwotnie zakładanego wariantu. Natomiast gdyby podjęto decyzję o realizacji najkorzystniejszej finansowo opcji (wariant S4), łączna oszczędność osiągnęłaby wartość prawie 13 tysięcy złotych netto, co przełożyłoby się na ponad 20% oszczędności względem pierwotnego rozwiązania.

 

Uzyskana oszczędność (przy założeniu 130 m2 powierzchni ścian zewnętrznych) względem pierwotnie zakładanego wariantu realizacji (S1) wynosi dokładnie:

  • Dla wariantu S2 (wybór inwestora) – 8 743,80 zł netto.
  • Dla wariantu S4 – 12 555,40 zł netto.

 

Natomiast maksymalna różnica pomiędzy rozpatrywanymi wariantami (S7 – S4) wynosi aż 17 951,70 zł netto. Zwrócić uwagę należy na fakt podania kwot netto, w związku z czym rzeczywista oszczędność będzie jeszcze większa.

 

Dzięki przeprowadzonej analizie ekonomicznej zredukowano koszt budowy domu o około dziewięć tysięcy złotych. Te oszczędności umożliwiły dostosowanie projektu do dodatkowych upodobań, bez przekroczenia początkowo założonego budżetu.

 

Podsumowanie

Optymalny wybór materiałów to jeden z kluczowych elementów minimalizacji kosztów budowy. Powyższy przykład potwierdza, że inwestycja w czas poświęcony na skrupulatne porównanie dostępnych możliwości może przynieść znaczące oszczędności. Najważniejsze decyzje w tym obszarze warto konsultować z ekspertem, by przyniosły one największe korzyści.

Czytaj więcej

Zapisz się do bezpłatnego newslettera…

ZOBACZ DLACZEGO WARTO
logo pomocnicze poziome

Z pasji do budownictwa

Certyfikat passivehouse

Oferta

Na skróty

Dane kontaktowe

Copyright @ 2025 Biuro Usług Inżynierskich Mateusz Smoczyk

Polityka prywatności